Ang reyalidad nga naman ng buhay ay iba sa mga academic subjects sa eskwela. Hindi ito simpleng paggawa ng limang talata na essay, pag-calculate ng mga solving problems o pag-eeksperimento ng mga living o non-living things. Pero sakop ang mga ito ng reyalidad at pwede silang gamitin para ilahad ang mga saloobin, bilang mas malalim na pagpapaliwanag sa reyalidad ng buhay na kinakaharap mo. nakuha mo ba? hindi? ayos lang yan... pumapasakalye lang ako! :)
Spotlight - Jenifer Hudson Mp3
wirdo: Eto yun eh, nitong mga nakaraang araw, may kung anong pwersa ng kawirduhan ang pumapasok sa isip ko, yung tipong nakakapraning tungkol sa buhay, kamatayan, ikalawang buhay, at buhay na walang hanggan. Tapos sinasabayan pa ng takot at problema, takot at problemang hindi ko maaaring ilahad sa tekstong ito.
Kahit sabihing madami akong ginagawa o puro kakwelahan ang nasa paligid ko, hindi ko mapigilang huminto, mag-isip at matulala.
ah basta...wala eh, wala akong masyadong masabi ukol dito. wirdo eh.
hmmm...forever?: hmm.. Hindi ko dapat iba-blog to eh, kasalanan nung mga taong nakabasa na at tumutol sa naisulat ko sa isang papel.
Naniniwala ba kayong walang pagkakaibigan na tumatagal habang buhay? Ang mga magkakaibigan sa eskwela ay hanggang sa eskwela lang?
Hindi ko naman sinabi na totoo yan, pero pumasok lang sa isip ko na kapag nagsipag-graduate na ang mga nagturingan na magkakaibigan, magkakalimutan na ng unti-unti, yung tipong abala na ang lahat sa paghahanap ng trabaho, tapos kapag nagkatrabaho na, abala na sa pagtatrabaho, tapos abala na din sa mga bagong kaibigan o officemates, oh diba...
Ang tanging komunikasyon nalang nila ay ang a.k.a. "FB".
haay.. Pero depende nga kasi sa sitwasyon, kung napagdesisyunan nyo na tumambay habang buhay edi hindi totoo yung sinasabi ko. :) hehe!
OJT: Naka-limang araw na ko so nakaka-40 hours na den. :)
Habang tumatagal madami akong natututunan, madaming nakikilala at nakakakulitan. Meron na kong kabatuhan ng jokes. Pero may oras na kapag may binitawan akong joke eh hindi nila nagegets... dyahe at ang hirap nun. haha!!
Nagpapasalamat ako dahil hindi ako nawawalan ng positive energy, at nakakayanan ko ang anumang hamon ng OJT. :)
summer class: Kakatapos lang ng midterm exam, at simula na ng finals... ika nga ng mga professors ko, konting tiis nalang, makakapag-pahinga na kami pare-pareho. Hindi pa naman ako nahihirapan sa ngayon, pero konti nalang iiyak na ko! hahah! :D
ano nga ba yon?: Ganun ba talaga kapag sobrang dami ng iniisip? madaming ideya ang pumapasok sa isip, sa sobrang dami ng ideyang yon, akala mo maiimbak mong lahat sa isip mo, pero kalaunan kapag kelangan mo ng gamitin yung mga ideyang naisip mo, bigla bigla naman mawawala sa isip mo...
yung tipong nakakaasar dahil kung kelan kelangan mo yung ideyang yon saka mo naman makakalimutan. Minsan maiinis ka nalang kakaisip dun sa naisip mo na nakalimutan mo na.. hardcore! Sabay sabay pumasok sa isip mo, sabay sabay ding nawala. ow men!
last na to: Naniniwala ba kayong nakaka-bugnot magbasa ng blog? Ako, OO! haha! Pero okey lang kasi biruin mo, umabot ka hanggang dito, at natapos mo ang entry ko. oh diba! Dapat kang palakpakan kaibigan! Isa kang matiyagang mambabasa! At natutuwa ako sayo. haha! aylabyuu! :)
Dahil don, apir tayo! 0/\o
oh sya..
next entry ulet ha! :)
"Ang sarap tumawa lalo na kung malaman mo sayong sarili na may isasaya ka pa!" :)
No comments:
Post a Comment